ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ
Ἁββᾷ Ἠσαΐου. Ἡ κατὰ Θεὸν λύπη, εἶναι, κατὰ τὸ περιεχόμενόν της χαρά, ποὺ ὀφείλεται εἰς τὴν σκέψιν, ὅτι βλέπεις τὸν ἑαυτόν σου νὰ παραμένῃ εἰς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος δὲ ποὺ σοῦ ψιθυρίζει· ποῦ θὰ ὑπάγῃς, διὰ νὰ γλυτώσῃς; δὲν ὑπάρχει μετάνοια διὰ σέ, εἶναι ἀντίπαλος καὶ τὰ κάνει αὐτά, ἕως ὅτου κατορθώσῃ νὰ πείσῃ τὸν ἄνθρωπον νὰ ἀφήσῃ τὴν ἐγκράτειαν.
Ἁββᾷ Ἠσαΐου. Ἡ κατὰ Θεὸν λύπη δὲν ἐπιτίθεται ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ τοῦ λέγει μὲ γλυκύτητα· μὴ φοβᾶσαι· ἔλα πάλιν, ἐπανάλαβε τὴν προσπάθειαν τῆς ἀρετῆς, διότι γνωρίζει, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀδύνατος καὶ τὸν ἐνδυναμώνει.
Ἀγ.Νείλου. Τὸ ἀδοκίμαστο χρυσάφι τὸ καθαρίζει τὸ χωνευτήρι, καὶ τὴν μολυσμένη καρδιὰ ἡ κατὰ Θεὸν λύπη.
Αγ.Μάρκος Ερημ Κανένας δεν μπορεί να έχει πόνο και λύπη κατά θεόν, εάν προηγουμένως δεν αγαπήσει και τις αιτίες αυτών.
Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου Ἡ καρδιά, ποὺ εἶναι γεμάτη λύπη γιὰ τὴν ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία της στὶς φανερὲς σωματικὲς πράξεις, ἀναπλη-ρώνει ὅλα τὰ σωματικὰ ἔργα. Οἱ πράξεις τοῦ σώματος χωρὶς λύπη τῆς διανοίας εἶναι σὰν ἄψυχο σῶμα.
Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου Ἡ λύπη ποὺ αἰσθανόμαστε γιὰ τὰ ὀλισθήματά μας ὑπολογίζεται ἀπὸ τὴν χάρι ὡς καθαρὰ ἐργασία μας.
Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου Ἡ λύπη τῆς διανοίας εἶναι πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ καὶ ὅποιος τὴν βαστάζει καθὼς πρέπει, ὁμοιάζει μὲ ἄνθρωπο ποὺ κρατεῖ στὰ μέλη του τὴν ἁγιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου