ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ

ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ

Ἀγ.Ἰ.Δαμασκηνοῦ. Τέσσερα εἶναι τὰ εἶδη τῆς λύπης· Ἡ κατάθλιψις, ἡ στενοχωρία, ὁ φθόνος, ἡ συμπάθεια.

Ἀγ.Ἰ.Δαμασκηνοῦ. Ἡ κατάθλιψις, εἶναι ἡ λύπη ὅπου μᾶς ἀφαιρεῖ τὴν φωνήν. Ἡ στενοχωρία, εἶναι ἡ λύπη ποὺ βαραίνει τὴν ψυχήν, φθόνος, εἶναι ἡ λύπη διὰ τὴν ξένην εὐτυχίαν, συμπάθεια, εἶναι ἡ λύπη διὰ τὴν ξένην δυστυχίαν.

Ἀγ.Νείλου. Ὁ ἴκτερος ἀφαιρεῖ τὴν αἴσθηση τοῦ σώματος, ἐνῶ ἡ λύπη ἀφαιρεῖ τὴν αἴσθηση τῆς ψυχῆς.

Ἀγ.Νείλου. Αὐτὸν ποὺ δὲν τὸν νίκησε ἡ κοσμική ἡδονή, δὲν μπορεῖ οὔτε ἡ λύπη νὰ τὸν νικήσει.

Εὐαγρίου Αυτός που αποφεύγει όλες τις κοσμικές ηδονές είναι πύργος απλησίαστος στο δαίμονα της λύπης. Γιατί η λύπη είναι η στέρηση της ηδονής, είτε αυτή υπάρχει είτε αναμένεται.

Εὐαγρίου Ο δαίμονας στήνει την παγίδα του και προκαλεί τη λύπη εκεί όπου μας βλέπει ότι εμείς κλίνουμε περισσότερο.

Στάρετς Ζαχαρίας. «Μή καταθλίβεσθε σε καμιά περίπτωση ή κάτω από οποιαδήποτε περίσταση. Η κατάθλιψη είναι ο δήμιος που σκοτώνει την ενέργεια, απαραίτητη για την υποδοχή του Αγίου Πνεύματος μέσα στην καρδιά. ‘Ενας καταθλιμμένος άνθρωπος χάνει την δυνατότητα να προσεύχεται και είναι νεκρός όσον αφορά τους πνευματικούς αγώνας».

Στάρετς Ζαχαρίας. ’Ελεγε ότι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι και ότι μεγάλως προσβάλλουμε το θέλημα του Θεού, όταν λόγω των θλίψεων και των στενοχωριών που μας έρχονται, πέφτουμε στην κατήφεια, στον γογγυσμό, στην απελπισία, στην άμετρη λύπη και στην σκληρή αναισθησία. Αυτά τα φρικτά αμαρτήματα είναι τα πρόθυρα της κολάσεως του πυρός. Η καταθλιμμένη ψυχή είναι ήδη εγκλωβισμένη μέσα σε μια φλογερή φωτιά, χειρότερη από εκείνην της κολάσεως. Δεν υπάρχει πια καμιά αίσθηση στην ψυχή αυτή, εκτός από ένα οξύτατο, οδυνηρό συναίσθημα, το οποίο σκοτώνει και καίει τα πάντα. Τις δυστυχίες και τις θλίψεις μας τις στέλνει η θεία Πρόνοια για να μας δοκιμάση και να μας ενδυναμώση για την ζωή του πνευματικού ηρωϊσμού. Η μεγαλύτερη άσκηση είναι να υπομένωμε αγόγγυστα, ως το τέλος των ημερών μας, όλα όσα έρχονται επάνω μας μέσα στην κοιλάδα αυτή του κλαυθμώνος. Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται».

Στάρετς Βαρσανούφιος. Δεν κάνει να θυμώνωμε εναντίον εκείνων, που μας προκαλούν λύπη. Είναι οι καλύτεροι ευεργέτες μας.

Γέρ. Γερμανὸς Σταυροβ. Δεν ωφελεί να λυπήσαι, όταν σε κατηγορούν. Η λύπη στις περιπτώσεις αυτές σημαίνει ότι έχεις κενοδοξία.

Λαϊκὴ Παροιμία. Σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο λύπη, ποτὲ δὲν ἀπολείπει.

Λαϊκὴ Παροιμία. Οἱ λύπες κόβουν γόνατα κι’ οἱ λογισμοὶ γερνᾶνε.

Λαϊκὴ Παροιμία. Τρώει ἡ σκουριὰ τὸ σίδερο κι’ ἡ θλίψη τὴν καρδιά μας.

Λαϊκὴ Παροιμία. Ὁ ἄντρας σπάει σὰν τὸ γυαλί, δὲ θέλει στενοχώρια.

Λαϊκὴ Παροιμία. Ἡ λύπη ποὺ μοιράζεται, κάπως μετριάζεται.

Λαϊκὴ Παροιμία. Ἕνας λόγος εἰς τὴν χρεία, θεραπεύει τὴν καρδία.