ΠΕΡΙ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ

Αγ.Νεκτάριος Φιλαργυρία είναι η φιλοχρηματία και η επιθυμία του πλούτου η τήν καρδίαν κατακυριεύσασα και τόν νούν αιχμαλωτίσασα. Η φιλαργυρία είναι πτωχοποιός, διότι θησαυρίζει εαυτή και ουχί τώ εχόντι αυτήν· αυτόν αφίησι στερείσθαι· και πτωχεύειν.

Αγ.Νεκτάριος Είναι μήτηρ πάντων τών κακών, ως εξωθούσα είς πάν είδος αδικίας. Είναι σκληρά καί ανελεής, άσπλαχνος και τυραννική καταθλίβουσα πρώτον πάντων αυτόν τόν φιλούντα αυτήν, τον αιχμάλωτον αυτής.

Αγ.Νεκτάριος Η φιλαργυρία γεννά τήν πλεονεξίαν, τήν απληστίαν τήν φειδωλείαν, τόν δόλον, τήν κλοπήν, τήν αρπαγήν, τήν αγνωμοσύνην, τήν αχαριστίαν καί τόν θάνατον τής ψυχής.

Αγ.Νεκτάριος Ὁ φιλάργυρος δὲν ἔχει φίλους, δὲν ἔχει συγγενεῖς, εἶναι ἐστερημένος τῶν συμπαθειῶν τῶν ἀνθρώπων καὶ περιφρονεῖται ὑπὸ πάντων. Ὁ φιλάργυρος εἶναι ἀνελεύθερος, διότι ἡ φιλαργυρία ἐδούλωσε τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. Ὁ φιλάργυρος πάντων ἔχων τὰ πρὸς εὐφροσύνην διανύει τὸν βίον ἄνευ εὐφροσύνης, διότι δὲν ἔχει τὸν εὐφρανθησόμενον.  

Ἀγ.Νείλου. Οἱ μορφὲς τῆς φιλαργυρίας εἶναι 3 : ἡ μιά, ὅταν κάποιος ἐπιθυμεῖ νὰ ἀποκτήσει αὐτὰ ποὺ δὲν ἔχει, ὅπως ὁ Γιεζῆ, τοῦ ὁποίου ἡ τιμωρία ἦταν ἡ αἰώνια λέπρα. Ἡ δεύτερη, ὅταν κάποιος ἀπαρνεῖται αὐτὰ ποὺ ἔχει, καὶ ἐπιθυμεῖ πάλι πλοῦτο, ὅπως ὁ Ἰούδας, τοῦ ὁποίου ἡ τιμωρία ἦταν ἡ ὀδυνηρὴ ἀγχόνη. Καὶ ἡ τρίτη, ὅταν κάποιος ὑποσχεθεῖ ὅτι θὰ παραχωρήσει ὅλα ὅσα ἔχει, καὶ παρα-κρατεῖ λαθραῖα ἕνα μέρος ἀπὸ αὐτά, ὅπως ὁ Ἀνανίας καὶ ἡ Σάπφειρα, τῶν ὁποίων ἡ τιμωρία ἦταν ὁ ξαφνικὸς καὶ ἀλύπητος θάνατος.

Ἀγ.Ἰωάν. Κλίμ. Φιλάργυρος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ καταφρονεῖ τὶς εὐαγγελικὲς ἐντολὲς καὶ τὶς παραβαίνει ἐνσυνείδητα. Ὅποιος ἀπέκτησε ἀγάπη διεσκόρπισε χρήματα. Ὅποιος ὅμως ἰσχυρίζεται πὼς συμβιβάζει στὴν ζωή του καὶ τὰ δυό, αὐτοαπατήθηκε.

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμ. Ἀρχὴ τῆς φιλαργυρίας, ἡ πρόφασις τῆς ἐλεημοσύνης. Τέλος δὲ αυτῆς, τὸ μῖσος πρὸς τοὺς πτωχούς. Ἕως ὅτου κάποιος συγκεντρώση τὰ χρήματα, κάνει ἐλεημοσύνες. Ὅταν ὅμως τὰ συγκεντρώση, σφίγγουν τὰ χέρια του.

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμ. Δὲν θὰ λείψουν τὰ κύματα ἀπὸ τὴν θάλασσα. Οὔτε ἀπὸ τὸν φιλάργυρο ἡ ὀργὴ καὶ ἡ λύπη.

Ἁββᾷ Ἠσαΐα. Ὁ ἴδιος ἀββᾶς Ἠσαΐας ἐρωτήθηκε : Τί εἶναι φιλαργυρία; Καὶ ἀποκρίθηκε: Τὸ νὰ μὴ πιστεύης στὸ Θεό, ὅτι θὰ σὲ φροντίζη, καὶ τὸ νὰ ἀπελπίζεσαι γιὰ τὶς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ νὰ ἀγαπᾶς τὴν ἐπέκτασι.

Αριστοτέλης Η συγκέντρωση πολλών χρημάτων για χάρη των παιδιών είναι πρόφαση φιλαργυρίας.

Φρ. Βάκων. Τα λεφτά είναι σαν την κοπριά. Αν τα σκορπίσεις τριγύρω, κάνουν καλό. Αν τα μαζέψεις σ' ένα σωρό, βρωμάνε απαίσια.
Δημόκριτος Η επιθυμία γιά περισσότερα χρήματα καταστρέφει τα υπάρχοντα.

Μένανδρος Θυμήσου όταν πλουτήσεις ότι στους φτωχούς χρωστάς.

Οράτιος Το χρήμα είναι υπηρέτης σου, όταν ξέρεις να το μεταχειριστείς, και αφέντης σου όταν δεν ξέρεις.

Ξενοφῶν. Ὅποιος πάρα πολὺ εὐχαριστεῖται γιὰ τὰ χρήματα, νὰ ξέρης, καλά, ὅτι αὐτὸς πάρα πολὺ ἐπίσης λυπεῖται, ὅταν ξοδεύη.

Σωκράτης Ο πλούτος τών φιλάργυρων είναι σάν τον βασιλεμένο ήλιο, πού δεν ευχαριστεί κανένα από τα ζωντανά πλάσματα.

Ἀγνώστου. Τσιγκουνιά – συνεχής φτώχια με φόβο της ένδειας.

Ἀρχαῖον Ρητόν. Οὔτε παρὰ τοῦ νεκροῦ ὁμιλίαν οὔτε παρὰ φιλαργύρου χάριν δεῖ ζητεῖν.

Ποντιακὴ Παροιμία. Ο τσιγκούνης,ο σφιχτός καὶ ο σπαγκοραμμένος, θε να πεθάνει νηστικός, καὶ ἀπ' ούλα στερημένος.
Λα'ι'κή Παροιμία Ἐξόδεψε ὁ φιλάργυρος παράδες στ’ ὄνειρό του, καὶ τὴν αὐγὴ κρεμάστηκε ἀπ’ τὸν πολὺ καϋμό του.

Λα'ι'κή Παροιμία Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγατεύουν.

Λα'ι'κή Παροιμία Ἀπ’ τὸ φτωχό λείπουν πολλά, ἀπ’ τὸν φιλάργυρο τὰ πάντα.

Λα'ι'κή Παροιμία Αν δεν πεινάσουν οι φτωχοί οι πλούσιοι δεν χορταίνουν.

Λα'ι'κή Παροιμία Ποὺ μαζώνει καὶ τὰ χώνει, μήτ’ ἡ γῆς δὲν τόνε λειώνει.

Λα'ι'κή Παροιμία Τα λεφτά είναι δανεικά, χέρια αλλάζουν τακτικά.

Λα'ι'κή Παροιμία Για τον παρά κολάζεσαι, με τον παρά κι αγιάζεις.

Λα'ι'κή Παροιμία Τα πολλά λεφτά κάνουν πέτρα την καρδιά.

Λα'ι'κή Παροιμία Τον άνθρωπο δεν τον κάνουν τα λεφτά.

Λα'ι'κή Παροιμία Τὰ σάβανα δὲν ἔχουν τσέπες.