ΠΕΡΙ ΦΘΟΝΟΥ
Ἀγ.Νεκτάριος. Ὁ φθόνος εἶναι πάθος ψυχῆς μοχθηρᾶς, τηκομένης ἐπὶ τῇ εὐπραγίᾳ τοῦ πλησίον· εἶναι λύπη ἐπὶ ἀλλοτρίοις ἀγαθοῖς, εἶναι νέμεσις περὶ τα ἀλλότρια ἀγαθά.
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο δαίμονας φθονεί βέβαια, αλλά φθονεί τούς ανθρώπους, κανένα όμως δαίμονα. Εσύ όμως που είσαι άνθρωπος φθονείς τούς ανθρώπους . και ποιά συγχώρεση θα έχεις;
Μεγ.Βασίλειος. Ο φθόνος ενώ ελάχιστα λυπεί τούς απ' έξω, είναι το πρώτο προσφιλές κακό γι' αυτόν πού το έχει. Διότι όπως η σκουριά στο σίδερο, έτσι και ο φθόνος κατατρώγει τήν ψυχή πού τον γεννά.
Εἶπε γέρων. Ὅταν εἶσαι χαρούμενος, δὲν πρέπει νὰ ζητῆς ἄλλην ἐκδίκησιν ἑναντίον ἑκείνου ὁποῦ σὲ φθονεῖ, διατὶ τὸν φθάνει ἡ λύπη ὁποῦ ἔχει διὰ τὴν χαράν σου.
Αἰσχύλος Λίγοι ἄνθρωποι τὸ ἔχουν στὴ φύση τους αὐτό, νὰ τιμοῦν χωρὶς φθόνο τὸν εὐτυχισμένο φίλο τους.
Αντισθένης Οι φθονεροί κατατρώγονται από το πάθος του φθόνου, όπως το σίδερο κατατρώγεται από την σκουριά.
Αριστοτέλης. Τὸ νὰ φθονῆς κάποιον, εἶναι σὰν νὰ ὁμολογῆς ὅτι εἶσαι κατώτερος ἀπὸ ἐκεῖνον.
Θαλῆς Μιλήσιος. Φθονοῦ μᾶλλον ἢ οἰκτίρου. (Καλύτερα νὰ σὲ φθονοῦν παρὰ νὰ σὲ λυποῦνται).
Πίνδαρος. Κρέσσων γὰρ οἰκτιρμού φθόνος. (Καλύτερα νὰ σὲ φθονοῦν παρὰ νὰ σὲ λυποῦνται).
Ισοκράτης Μη φθονείτε αυτούς που γίνονται πρώτοι, αλλά πασχίστε να εξισωθείτε μαζί τους, αφού γίνετε χρηστοί.
Μένανδρος Ο φθονερός γίνεται εχθρός του εαυτού του, γιατί κατέχεται συνέχεια από λύπες που μόνος του προκαλεί.
Πλούταρχος Οι φθονεροί είναι διπλά δυστυχισμένοι από τους άλλους, γιατί εκτός από τις δικές τους συμφορές λυπούνται και γιά τα αγαθά των άλλων.
Πλούταρχος Ο φθονερός, βλέποντας την κατωτερότητα του, παρηγοριέται με το να παρουσιάζει τούς καλύτερούς του χειρότερους από αυτόν.
Πλούταρχος Όπως όσοι βαδίζουν στόν ήλιο, παρακολουθούνται από την σκιά τους, έτσι και όσοι έχουν μεγάλη δόξα, παρακολουθούνται από τον φθόνο.
Σοφοκλής Πρὸς γὰρ τὸν ἔχοντα ὁ φθόνος ἕρπει. (Ὁ φθόνος κατευθύνεται πρὸς ἐκεῖνον ποὺ ἔχει κάτι).
Σωκράτης Ο φθόνος είναι παιδί της αλαζονίας, εργάτης της εκδίκησης, αρχηγός μυστικής επανάστασης και διαρκές βάσανο της αρετής.
Σωκράτης Ο φθονερός είναι βόρβορος της ψυχής, δηλητήριο και υδράργυρος, που φθείρει τη σάρκα κι αποξεραίνει το μυελό των οστών.
Σωκράτης Στον φρόνιμο άνθρωπο δεν μπορεί να υπάρχει φθόνος. Οι ανόητοι, όμως, πάσχουν από αυτήν την αρρώστια.
Περικλῆς. Ὁ ἀποθαμένος φθόνο δὲ φοβᾶται. «Ὁ ἀποθανὼν ἀφθόνητος»
Λα'ι'κή Παροιμία Σιμά στα ζηλεμένα και η κακία. --- Κοντά στα ζηλεμένα και ο φθόνος.
Λα'ι'κή Παροιμία Του ζηλιάρη είναι γραμμένο νά είναι το συκώτι του πρησμένο.
Λα'ι'κή Παροιμία Τὸ δέντρο ’πόχει τὸν καρπό, ὅλο πετροβολᾶται.
Λα'ι'κή Παροιμία. Όπου πληγή κι αυτός μύγα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου