ΠΕΡΙ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΩΝ

ΠΕΡΙ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΩΝ

Ἀγ. Ιωάν. Χρυσόστομος. Οι απολαύσεις και οι αμαρτωλές ηδονές και τα αναρίθμητα κακά γεννιούνται από τα πολλά χρήματα.

Αγ. Νείλου Να μήν θέλεις να πλουτείς από φιλοπτωχεία και μόνο· γιατί από την περιουσία ο Θεός νομοθετεί το νόμο της ελεημοσύνης.

Αγ. Νείλου. Ἄν ἔχεις πλοῦτο, σκόρπιζέ τον. Ἄν ὅμως δὲν ἔχεις, μὴ συγκεντρώνεις. --- Νὰ μὴ χαίρεσαι μὲ τὸν πλοῦτο, γιατὶ οἱ φροντίδες γι’ αὐτὸν ἀπομακρύνουν συνήθως τὸν ἄνθρωπο καὶ παρὰ τὴ γνώμη του ἀπὸ τὸν Θεό.

Αγ.Κλήμης Αλεξ. Ο άριστος πλούτος είναι η αληθινή μεγαλοφροσύνη και η αυτάρκεια με τα λίγα, κι όχι η επιθυμία μας να πλουτίσουμε, ο πλούτος πρέπει να καταφρονείται. Αν υπερηφανεύεστε για τα πλούτη σας είστε αισχροί.

Μεγ.Βασιλείου. Ότι έχει κάποιος περισσότερο από ότι τού χρειάζεται γιά να ζήσει, τό οφείλει σ' αυτόν πού δέν έχει κατ' εντολήν τού Κυρίου, ο Οποίος μας έδωσε ότι έχουμε.

Μεγ.Βασιλείου. Ἡ ὕπαρξις τοῦ πλούτου εἶναι ἀντίθετος πρὸς τὴν ἐντολὴν τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον. «Ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον ὡς ἑαυτὸν οὐδὲν περισσότερον κέκτηται τοῦ πλησίον ...». Εἶναι ἀντίθετος καὶ πρὸς τὴν ἀγάπην. «Ὅσον οὖν πλεονάζεις τῷ πλούτῳ, τοσοῦτον ἐλλείπεις τῇ ἀγάπῃ».

Νικηφ. Θεοτόκη. Ὁ Θεός, πλουτίζων τὸν ἄνθρωπον, καθιστᾷ αὐτὸν οἰκονόμον καὶ διοικητὴν τῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα ἔδωκεν εἰς αὐτόν, ἵνα εἰς τὸν πρέποντα καιρὸν διαμερίζῃ ἐξ αὐτῶν εἰς τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην, κατὰ ἀναλογίαν τῆς ἀνάγκης αὐτῶν.

Εἶπε Γέρων·  Τὰ δίκαια πλούτη γνωρίζονται ἀπὸ τὴν φροντίδα, ὁποῦ ἔχει νὰ εὐχαριστῆ τὸν Θεὸν ἐκεῖνος, ὁποῦ τὰ ἀπόλαυσεν.

Αἴσωπος. Ὁ πλοῦτος πάντα ἔχει συναναστροφὲς μὲ τοὺς φαύλους.

Αἴσωπος. Ὅταν κυριεύεται μιὰ πόλη ὅσοι δὲν ἔχουν τίποτα εὔκολα φεύγουν, οἱ πλούσιοι ὅμως αἰχμαλωτίζοναι καὶ γίνονται δοῦλοι.

Ὁ Ἐπίκτητος, ὅταν ρωτήθηκε, ποιὸς εἶναι πλούσιος; εἶπε : ἐκεῖνος ποὺ εὐχαριστεῖται σ’ ἐκεῖνα ποὺ ἔχει.

Ὁ Ἀντισθένης, ὅταν ρωτήθηκε γιατὶ οἱ πλούσιοι δὲν κάνουν παρέα μὲ τοὺς μορφωμένους καὶ σοφοὺς ἀνθρώπους, ἐνῶ ἀντίθετα αὐτοὶ κάνουν ἐκείνους, ἀπάντησε : Οἱ σοφοὶ ξέρουν τὶ χρειάζονται, ἐνῶ οἱ πλούσιοι δὲν ξέρουν τί τοὺς λείπει!

Αριστοτέλης Όταν ρωτήθηκε πώς μπορεί να γίνει κανείς πλούσιος είπε : ''Αν φτωχύνει στις επιθυμίες''.

Ἀνωνύμου Ρώτησαν κάποιον πραγματευτὴ μὲ ποιὸν τρόπο ἀπόκτησε τὰ πλούτη, καὶ αὐτὸς ἀπάντησε: Τὰ πολλά, ὄχι μὲ δυσκολία, τὰ δὲ λίγα μὲ κόπο καὶ ἀργοπορία!

Ισοκράτης Ο πλούτος είναι υπηρέτης πιο πολύ τής κακίας παρά της καλοσύνης.

Μένανδρος Ο δίκαιος άνθρωπος πλούτο δεν έχει ποτέ.

Μένανδρος Θυμήσου όταν πλουτήσεις ότι στους φτωχούς χρωστάς.

Οράτιος Το χρήμα είναι υπηρέτης σου, όταν ξέρεις να το μεταχειριστείς, και αφέντης σου όταν δεν ξέρεις.

Πλάτων Οι πολύ πλούσιοι δέν είναι ενάρετοι, και εφ' όσον δέν είναι ενάρετοι, δέν είναι και ευτυχείς.

Πλάτων Ὅποιος θέλει νὰ εἶναι πραγματικὰ πλούσιος, ἂς μὴ κάμῃ τὴν περιουσία του μεγαλύτερη, ἀλλὰ τὴν πλεονεξία του μικρότερη.

Πλάτων Η ακόρεστη επιθυμία γιά πλούτο, κάνει τον άνθρωπο να τολμά κάθε τέχνη και επινόηση, τίμια ή άτιμη, αρκεί να γίνει πλούσιος.

Πλούταρχος Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια ούτε άλογο χωρίς χαλινάρι ούτε πλούτος χωρίς λογισμό.

Πλούταρχος Οι άπληστοι πλούσιοι μοιάζουν με τους ιδρωπικούς, που ενώ είναι γεμάτοι νερό, διψούν για νερό, έτσι και οι πλούσιοι για τα χρήματα.

Σαπφῶ. Ὁ πλοῦτος δίχως ἀρετὴ κακὸς γείτονας εἶναι.

Ν. Βίτσενκο. Πλούτος : η δίνη που ρουφάει τους άπληστους.

Σωκράτης. Πλουσιώτατος ὁ ἐλαχίστοις ἀρκούμενος. Αὐτάρκεια γὰρ φύσεως ἐστι πλοῦτος.

Σωκράτης Ο πλούτος τών φιλάργυρων είναι σάν τον βασιλεμένο ήλιο, πού δεν ευχαριστεί κανένα από τα ζωντανά πλάσματα.

Σωκράτης. Οὔτε ἵππῳ χωρὶς χαλινοῦ οὔτε πλούτῳ χωρὶς λογισμοῦ δυνατὸν ἀσφαλῶς χρήσασθαι. (Οὔτε τὸ ἄλογο χωρὶς χαλινάρι οὔτε τὸ χρῆμα χωρὶς σύνεση μπορεῖ κανεὶς μὲ ἀσφάλεια νὰ χρησιμοποιήση).

Λα'ι'κή Παροιμία. Τὸ χρήμα πολλοὶ ἐμίσησαν τὴν δόξα ουδεῖς. Ἀρχαῖον ρητόν. Ο πλούτος θνητός, η δόξα αθάνατος.

Λα'ι'κή Παροιμία. Σὰν ἀρχοντύνει ὁ ἄνθρωπος, θαμπώνεται τὸ φῶς του, καὶ δὲ γνωρίζει τὸ φτωχό, ἂς εἶναι κι’ ἀδελφός του.

Λα'ι'κή Παροιμία. Ἂν κάμεις καὶ κακὸ παιδί, τὰ πλούτη τὶ τὰ θέλεις, καὶ ἂν κάμεις καὶ καλὸ παιδί, τὰ πλούτη τὶ τὰ θέλεις.

Λα'ι'κή Παροιμία. Μπροστὰ ἀπ’ τὸν πλούσιο, πέρνα περήφανα, μπροστὰ ἀπ’ τὸ φτωχὸ μὲ συμπόνια.

Λα'ι'κή Σοφία. Τὸ χρῆμα ὅπως καὶ ἡ κοπριά, ἂν δὲν σκορπιστῇ, δὲν ὠφελεῖ.

Λα'ι'κή Παροιμία. Ὁ πλούσιος ποῦ παρακαλεῖ τὸ Θεό, κακὸ ἔχει στὸ νοῦ του.

Λα'ι'κή Παροιμία Οἱ πλούσιοι ἔχουν τοὺς κόλακες καὶ οἱ φτωχοὶ τοὺς φίλους.

Λα'ι'κή Παροιμία. Εἶπαν στὸν πλοῦτο, «ποῦ θὰ πᾶς;» καὶ εἶπε «στὸν πλοῦτο».

Λα'ι'κή Παροιμία. Ἂν δὲν πεινάσουν οἱ φτωχοί, οἱ πλούσιοι δὲ χορταίνουν.

Λα'ι'κή Παροιμία. Ὁ Βασιλιὰς πλοῦτο ἔχει κι ἂν τοῦ δώσουν κι ἄλλα, θέλει.

Ἀγγλικὴ Παροιμία. Ένας ηλίθιος και τα λεφτά του σύντομα χωρίζουν.

Λα'ι'κή Παροιμία. Γουναράδες βρωμεροί, μὰ στὴν τσέπη ὅλο φλουρί.

Λα'ι'κή Παροιμία. Τὰ χρυσὰ φλουριά, κάνουν λιθάρι τὴν καρδιά.

Λα'ι'κή Παροιμία. Έχεις παράδες; Σου κάνουν τεμενάδες.

Λα'ι'κή Παροιμία. Τὸν ἄνθρωπο δὲν κάνουν τὰ λεφτά.

Λα'ι'κή Παροιμία. Κοιλιὰ γιομάτη, ἀφτιὰ δὲν ἔχει.

Λα'ι'κή Παροιμία. Γρόσα ἔχεις, ἔγνοιες ἔχεις.